Bu zamana kadar bana zincir e-posta gonderen tüm dost ve arkadaşlarıma teşekkürü bir borç bilirim; Sayelerinde tuvalet temizlemekte kullanıldığını öğrendigim kolayı içemez oldum. Aids virüsü taşıyan iğneler kıçıma batar korkusuyla sinemaya gidemez oldum. Deodorantlar kanser yapıyor diye sayelerinde artık bir domuz gibi kokmaya başladım. Telefon hattımı kullanıp bana borç takarlar korkusuyla telefonlara da cevap vermiyorum. İçinden fare ya da fare zehiri çıkar diye hiçbir kutu içeceği içmiyorum. Çok sevdigim içkime ilaç koyup beni uyuturlar, organları mı çalarlar ve buz dolu bir küvetin içinde uyanırım diye bana yaklaşanlarıda tersliyorum. Neyim var neyim yoksa satıp, hastanede yatan ve büyük ihtimalle ölmek üzere olan çocuklara yatırmayı düşünüyorum. Mail listesine katılırsam alacağım söylenen para, bilgisayar, cep telefonu ya da gezileri beklemekten de evden dışarı çıkamaz oldum. Tuz Gölü’ne Konya’nın katkılarından dolayı yemeklerim tuzsuz tatsız. Msn paralı olacak; Adam yeşerecek mi, sararacak mı beklemekten de gına geldi. Excel hala ne zaman emekli olacağımızı da bildirmedi. Bir maili forward etmedim, başıma ne belalar gelecek diye korkuyla beklemekten ruh sağlıgımı da kaybettim. Multipl skleroz olunuyormus diye diyet ürünleri düşmanıma bile tavsiye etmiyorum. Yerli malı kullanacağım derken marketlerde barkodu 869 ile başlayan ürünleri aramaktan da gözlerimin biraz daha bozulduğunu farkettim. Sevgili dost ve arkadaşlarımdan gelen; ‘lütfen okuyunuz’, ‘çok önemli’, ‘aman virüse dikkat’, ‘bilmemkim para dağıtıyor’, ‘en az beş kişiye yolla’, ‘inanmadım ama doğruymuş’, ‘kişiligini test et’, ‘tıkla para yolla’, ‘tıkla yardim et’, ‘bilmemkim seni gözetliyor’, ‘bilmemkime mail at’, ‘haddini bildir’, ‘onu yeme bunu ye’ şeklinde başlayan kerameti kendinden menkul, nev’i şahsına münhasır bu mailler sayesinde hep beraber “kafayi çizme”ye ne kadar yakın olduğumuzu da öğrenmiş oldum.
ŞiMDi: Eğer bu yazıyı 60 saniye içinde 1200 kişiye göndermezsen; Bilesin ki bir kuş sabah akşam kafana sıçacak ve hayatı sana dar edecektir.
